خبرگزاری مهر – گروه هنر – علی رضا السعیدی: تابع زیرنویس چیزی شبیه جلد کتاب است که طراح با انتخاب عناصر، اشکال و چیدمان به کمک گرافیک و موسیقی سعی می کند مخاطب را از یک اثر آگاه کند. موقعیت هایی که گاه به صورت مدبرانه، متفکرانه و حساب شده به مخاطب ارائه می شود، گاه با سهل انگاری و با اجرای یک تکلیف واجب ایجاد می شود که با جلوه ای بصری تماشاگر را از هنجار دور می کند.
آنچه بهانه ای شده است برای بازگشت به واژه «کالیبراسیون» مروری بر ماندگارترین و خاطره انگیزترین موسیقی های مربوط به برخی برنامه ها، فیلم ها و آثار تلویزیونی است که خاطرات تلخ و شیرینی برای بسیاری از مخاطبان دارد و هر بار به سراغ ما می آید. شرایط می تواند دنیایی از خاطرات را برای شما به ارمغان بیاورد. خاطره بازی که پس از آغاز به کار و انتشار در نوروز 1400 مورد استقبال عموم مردم قرار گرفت، باعث شد تا در روزهای جمعه هر هفته و از گذر آن تا سال های گذشته روح و روان خود را در قالب یک خاطره بازی هفتگی وقف آن کنیم. در آن از این روزهای دردناک حالم بهتر شده.
«دستکاری حافظه با تفسیر دائمی» عنوان مجموعه ای از گزارش های آرشیوی به همین سبک است که می توانید هر هفته آن را در مجموعه هنری خبرگزاری مهر دنبال کنید.
در شماره پنجاه و چهارم این رمان رسانه ای به سراغ موسیقی سریال «خوش رکاب» رفتیم. یکی از معروف ترین سریال های تلویزیونی با موضوع دفاع مقدس که در سال 1381 در قالب مجموعه داستان های ممنوعه سعی در ارائه نوروزی پرطراوت در قالب کمدی و ادبیات کمتر شناخته شده ای به مخاطبان آن سال ها داشت. شرایطی که با استقبال مخاطبان مواجه شد فضا را به سمتی کشاند که سازندگان آن نیز تولید فصل دوم آن را آغاز کردند و سریال خوش غیرت را در مقابل تماشاگران عرضه کردند زیرا جنگ و موسیقی متفاوت با حضور غول هایی چون افشین یدالی و … فردین خلعتبری در تثبیت و خاطره سازی نقش انکارناپذیری داشت.
سریال «خوش رکاب» همانطور که گفته شد محصول سال 1381 گروه حماسی و دفاعی شبکه اول سیما به نویسندگی و کارگردانی علی شاه حاتمی است. امینی، امیر نوری، مونا فرج، اصغر ناجی زاده و سیدجلال طباطبایی در جمع حاضران حضور داشتند. این داستان مردی است که دیوانه وار به کامیون خود علاقه دارد. اما زمان جنگ فرا رسیده بود و کامیون باید برای کمک به جبهه ها به جنوب می رفت، وضعیتی که او به دلیل وابستگی کامیون به کامیون خود با آن مواجه می شود که شامل اتفاقات جالبی می شود.
اما صرف نظر از همه شرایطی که برای این سریال پیش آمد که اتفاقاً اما و اگرهای زیادی را در فصل یک و دو به همراه داشت، این موسیقی متن و کالیبراسیون سریال بود که توانست به عنوان یکی از برندگان این سریال کمدی برای بینندگان معرفی شود. . موسیقی قطعه اصلی سریال «خوش رکاب» ملودی برگرفته از ایده های آهنگساز توانای فردین خلعتبری بود که آهنگ های محلی مرحوم بازار را می خواند. موسیقی سریال «خوش رکاب» ملودی برگرفته از اندیشه آهنگساز توانا به نام فردین خلعتبری بود که با ترانه ای محلی و به اصطلاح ملوان بازاری بخشوده فضای مفرحی را به تیتراژ سریال تزریق کرد. افشین یدالهی آن را علی خلج خواند. این اثر را می توان یکی از ماندگارترین آثار موسیقایی در زمینه کالیبراسیون دانست. افشین یدالهی با خوانندگی علی خلج حال و هوای جالبی در موسیقی تیتراژ بخشیده است که می توان آن را یکی از ماندگارترین آثار موسیقایی در عرصه تیتراژ دانست. موسیقی جذاب، متفاوت و کمتر تجربه شده از سریال سیما در آن زمان که ساختاری تازه و مدرن داشت که با آهنگ کوچه بازار همخوانی داشت و مناسب سریالی بود که انطباق روانی موثری با شخصیت های اصلی داستان داشت. .
شرایطی که در زمستان 1383 آلبوم خوش راغب را در دسترس عموم قرار داد.در این آلبوم اشعاری از مرحوم افشین یدالهی با پیانو و کیبورد از فردان خلعتبری به سبک موزیکال تقدیم مخاطبان شد. با رعایت حال و هوای موسیقی متن سریال، ملودی هایی شبیه به موسیقی دهه سی و. دهه 1940 تولید و در معرض دید عموم قرار گرفت.
فردین خلعتبری در همان دوره تولید و پخش سریال «خوش رکاب» بود که در گفت و گو با یکی از رسانه ها درباره موسیقی متن و کالیبراسیون این سریال پرمخاطب گفت: «موسیقی سینمایی موضوعی است که بنا به موارد مختلف گسترش می یابد. ” به‌عنوان آهنگساز، سعی می‌کنم موسیقی مورد نیازم را هم بسازم تا در فضای داستان جا بیفتد، و در حالی که این کار را انجام می‌دهم، موسیقی مورد علاقه شخصی‌ام برایم مهم نیست. مثلاً در همین سریال «خوش رکاب» فضای قسمت های اول داستان نیازمند نوعی موسیقی کوچه بازاری است که با الهام از این موسیقی و با اندکی تغییر در قالب آن، موسیقی سریال ساخته می شود. این نوع موسیقی به دلیل سادگی برای مخاطب به راحتی قابل درک است و عمق چندانی ندارد، البته در مقطعی از داستان به دلیل پیشرفت «آتاکی»، موسیقی نیز کمی تغییر می کند. اما در کل کار به گونه ای استفاده نمی شود که به فضای معنوی و درون مایه فیلم آسیب بزند.
وی با اشاره به سرودن شعری از افشین یدالهی و اجرای آن توسط علی خلج گفت: شعری از این شاعر در کوچه بازار انداخته شد و در عنوان سریال که آهنگی پرمخاطب خواهد بود از آن استفاده خواهد شد. .
اما همانطور که از گفته های خلتبری و سابقه دوستی و همکاری وی با مرحوم افشین یلداحی بر می آید، عنصر ترانه یکی از مهم ترین مولفه ها و عناصر جذابیت موسیقی بوده که این آهنگساز در اکثر آثارش به طور ویژه بر آن تاکید دارد. بسیاری از آثار خلعتبری با این ابزار مؤثر و مؤثر توانسته است به دلیل توانایی هایش در زمینه سرودن و تلفیق با اشعار شاعرانی چون افشین یدالهی از قوام بالایی برخوردار شود. اتفاقی که در بسیاری از سریال های پرمخاطب او که می توان از آن به عنوان «شب دهم» یاد کرد، رخ داد.
افشین لیدالهی همیشه در حال تغییر قلم و امتحان بوده است. این سبک و شیوه نگارش یدالهی باعث شده است که مخاطب آثار او از یک گروه سنی خاص یا فرهنگ منطقه ای فراتر رود. در همین راستا احمد امیر خلیلی، پژوهشگر و ترانه سرا، در جایی درباره توانمندی های موسیقایی و هنری اشعار افشین یدالله به ویژه ترانه «خوش رکاب» نوشت: این کار انجام نشد. با این حال تنبک قبل از آهنگسازی یدالهی برای ارکستر کرمانی می نواخت و پس از آن به خوانندگی نیز پرداخت و در چند وقت اخیر عملاً آواز می خواند. همین تجارب پی در پی در نوازندگی، خوانندگی، روانشناسی، تصحیح شعر و ترانه سرایی باعث شد که او از تجربه نترسد، بنابراین در انتخاب حوزه های رسمی زبانی، کلامی و موضوعی آثار به اصطلاح امضایی محدودیت وجود داشت. ایمان داشتن. این عدم مشخصه، نویسندگی او را برای ترانه هایی مانند عنوان ترانه «خوش رکاب» از علی خلج که زبان بازار خیابانی و اصطلاحی عام است، محدود می کند.
وی در بخشی دیگر از یادداشت درباره آثار دست خدا می گوید: افشین یدالله همیشه قلمش را عوض کرده و امتحان کرده است. این سبک و شیوه نگارش یدالهی باعث شده است که مخاطب آثار او از یک گروه سنی خاص یا فرهنگ منطقه ای فراتر رود. البته نمی توان منکر نقش سریال های پرمخاطب در اشاعه و ارائه آثار او شد، اما قطعا در تحلیل آثارش به تکنیکی روانی و اجتماعی خواهیم رسید که امضای او در انتخاب نوع کلامش است. کارهای او.
جالب اینجاست که مرحوم افشین یدالهی که جای خالی او در سال های اخیر به شدت در محتوای موسیقی کشورمان احساس می شود، در خرداد 1395 در مصاحبه ای درباره تیتراژ موسیقی با اشاره به اینکه آهنگی در سریال باید معنای مستقلی داشته باشد، گفت: من فکر می‌کنم که ترانه‌سرا باید مانند یک بازیگر عمل کند تا عنوان آهنگ را بسازد، عمیق‌تر در داستان کاوش کند و درست مثل یک بازیگر آهنگ مناسب را بخواند.
این شاعر و ترانه سرا که بی شک یکی از ترانه سرایان حال حاضر کشورمان در سال های اخیر است در همین گفت وگو در پاسخ به اینکه چقدر و آیا با این ترانه سرا در مورد انتخاب موسیقی و خواننده هم نظر است یا خیر؟ خودش گفت: بله، خیلی اتفاق افتاده است. برای من نیز، با همکاری با برخی از کارگردان‌هایی که با آنها کار فراوانی داشته‌ام، همیشه این تضمین وجود داشت که از من بپرسند کدام آهنگساز و خواننده مناسب‌تر است. دلیلش این است که من در فضای موسیقی و ضبط بوده ام و تجربه کار در این زمینه را دارم.
و در مورد ویژگی های یک آهنگ کالیبراسیون خوب گفت: آهنگ کالیبره باید بر خلاف آهنگ هایی که در مجموعه کار گنجانده می شود از جامعیتی برخوردار باشد که از نظر محتوا و فضا با فضای کلی موسیقی همخوانی داشته باشد. افشین یدالهی: به نظرم ترانه سرا باید مثل یک بازیگر عمل کند تا آهنگ مدرج بسازد، عمیق تر در داستان بکوشد و درست مثل بازیگر آهنگ درست را بخواند. ممکن است بیشتر مربوط به همان سکانس باشد و تمرکز آن از نظر مفهومی و فکری بیشتر به سکانس و قسمتی که آهنگ در آن پخش می شود مربوط باشد. هماهنگی آهنگ تیتراژ با کل فضای سریال بسیار مهم است و این باید با موضوع فاش نشده اتفاق بیفتد. در نوشتن ترانه های یک سریال، زمان تاریخی سریال، نوع دیالوگ هایی که رد و بدل می شود و زمینه اجتماعی، فرهنگی و ایدئولوژیکی که سریال روایت می کند، مهم است. علاوه بر آهنگسازی و فضایی که موسیقی در آن ساخته خواهد شد و چه خواننده ای خواهد خواند. موسیقی پاپ یا سنتی و هر چیزی که تاثیر می گذارد. باید به تعابیر، واژه ها و واژه هایی که به کار می بریم دقت کرد و موضوع و زبان شعر به نوعی در زبان سریال جا بیفتد، اما نه به گونه ای که نتواند با زمان حال ارتباط برقرار کند. ما باید از آهنگی استفاده کنیم که بتواند با دیالوگ های استفاده شده در آن سریال همخوانی داشته باشد و با زبان و موسیقی زمان ما همخوانی داشته باشد و با آن ارتباط برقرار کند. این محدودیتی است که یک ترانه سرا باید پیدا کند و بر آن نظارت کند.
و درباره دلایل باقی ماندن آهنگ تیتراژ گفت: علاوه بر اینکه یکی از تعابیر موضوع سریال و داستان هایی است که در آن می چرخد، به فضای سریال و خود آهنگ نیز مربوط می شود. باید به طور مستقل قابل تفسیر باشد. برای زنده ماندن در سریال، آهنگ باید معنای مستقل و شنیدنی داشته باشد و هرکس بتواند با روحیات و برداشت های خود از عواطف و اعتقادات خود با آن ارتباط برقرار کند. من فکر می کنم یک ترانه سرا باید مانند یک بازیگر عمل کند تا آهنگی سکسی بسازد، عمیق تر در داستان کاوش کند و درست مثل یک بازیگر آهنگ مناسب را بخواند. کما اینکه برای سریال «شب دهم» و «مدار صفر درجه» و برای سریالی مثل «میوه ممنوعه» جور دیگری و برای سریال «ریسمان» و «کثیف» شعری با کلامی سرودم. پول» با لحن و سریالی مثل «خوش رکاب» که در فضای بازار حاکم بود، شعر می‌گفتم با لحنی دیگر، برای کمدی‌ها هم همین طور. به هر حال ترانه سرا برای خواندن آهنگ تیتراژ سریال باید خود را در نقش یک بازیگر غوطه ور کند تا بتواند کلمات و لحن مناسب را بیابد و شعر خود را بر اساس آن بخواند. همه چیز برای من سرگرم کننده بود.
به هر حال آنچه توانست خاطرات شیرینی از موسیقی مهیج سریال «خوش رکاب» به یادگار بگذارد، علاقه سازندگان موسیقی و محتوای اثر بر سه عنصر «شکل و فرم»، «زبان» و محتوایی که سعی می‌کرد از هر چیزی که می‌تواند منجر به ابتذال شود دوری کند و این می‌تواند موسیقی خیابانی و موسیقی بازار را به خلق اثری محدود کند که همه افراد جامعه شهری بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و دوستش داشته باشند. اثری که با گذشت دو دهه از خلقش توانسته در سال های اخیر به یکی از خاطره انگیزترین موزیکال های تیتراژ سریال های تلویزیونی تبدیل شود.