کفش‌ها می‌توانند حاوی انواع پاتوژن‌ها از جمله E. coli باشد که روی ذرات پنهان در مدفوع حرکت می‌کند. به گفته محققان محیط‌زیست که در The Conversation می‌پوشند، کفش‌ها همچنین مواد شیمیایی ترشح می‌کنند که برخی از آنها در بدن و خانه شما باقی می‌ماند و می‌تواند باعث سرطان شود. کفش های بیرون از منزل در داخل خانه می توانند به طور تصادفی باعث برخی از خطرات سلامتی در خانه شوند.
آنها نوشتند که میکروب‌ها و همچنین مواد شیمیایی که می‌توانند سال‌ها در بدن یا خانه باقی بمانند، می‌توانند به کف کفش‌ها نفوذ کنند، بنابراین گذاشتن کفش‌ها روی درب منزل از سلامت شما محافظت می‌کند. متخصصان می گویند که برای کمک به کاهش قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، خاک های آلوده به سرب و باکتری های بیماری زا مانند E. coli باید کفش های خود را هنگام بازگشت به خانه درآورید.
عوامل بیماری زا در مدفوع کفش های کتانی پنهان می شوند
طبق داده ها، کف کفش می تواند وسیله ای برای انتقال انواع بیماری های عفونی باشد. بر اساس یک مطالعه در سال 2016، پاتوژن های روی کفش از سالمونلا و لیستریا متفاوت است که هر دو با مسمومیت غذایی، استافیلوکوک، باکتری هایی که باعث عفونت استاف و بسیاری موارد دیگر می شوند مرتبط هستند.
این مطالعه نشان داد که بسته به نوع باکتری و حرفه پوشنده کفش (از آنجایی که پزشکان و پرسنل مراقبت از حیوانات به طور خاص در برابر آلاینده‌های مختلف حساس هستند)، تا 80 درصد از یک کفش می‌تواند حامل عوامل بیماری‌زا باشد. مطالعه دیگری نشان داد که تا 96 درصد از زیره‌های کفش حامل E. coli هستند، به این معنی که کفش‌های شما به نوعی با مدفوع در تماس هستند تا بتوانند آن را ببینند. کولی ها اینطوری پخش می شوند.
به گفته نیوساینتیست، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه گرد و غبار و سایر ناخالصی‌ها می‌توانند به باکتری‌ها اجازه تبادل ژن‌هایی را بدهند که به آنها در ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی کمک می‌کند و به اصطلاح «ابر میکروب‌ها» را ایجاد می‌کنند که درمان آنها سخت است.
چکمه ها، آفت کش ها یا سرب از چمن، زمین بازی یا باغ آورده می شوند.
تحقیقات نشان می دهد که حتی یک چمن زیبا یا زمین بازی تمیز ممکن است کفش های شما را در برابر کثیفی محافظت نکند، زیرا محیط های بیرونی می توانند کفش های شما را در معرض انواع مواد شیمیایی سمی قرار دهند. یک مطالعه در سال 1999 نشان داد که علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها را می‌توان حتی پس از یک هفته استفاده از مواد شیمیایی در خانه شناسایی کرد. این امر خطراتی برای سلامتی مانند بثورات پوستی و درماتیت (التهاب پوست) دارد.
خاک همچنین می‌تواند حاوی ذرات سرب باشد که یکی از شناخته‌شده‌ترین خطرات سلامت محیطی مرتبط با اختلالات شناختی و آسیب عصبی است. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده توصیه می کند کفش های خود را از در خارج کنید تا از ورود سرب کثیف به خانه جلوگیری کنید. از سوی دیگر، تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض زباله های آسفالت، چه از طریق پوست و چه از طریق استنشاق، می تواند سرطان زا باشد.
کفش ها منبع میکروپلاستیک هستند
میکروپلاستیک ها قطعات ریز پلاستیکی هستند که در اطراف شناور هستند.تحقیقات جدید نشان می دهد که میکروپلاستیک ها می توانند وارد ریه های انسان شوند، اما کاملاً مشخص نیست که میکروپلاستیک ها چه خطراتی برای سلامتی دارند. در نهایت، کفش ها منبع بسیار پایداری از میکروپلاستیک ها هستند که می توانند ذرات را نه تنها در خانه شما، بلکه در محیط طبیعی نیز بر جای بگذارند.
مواد شیمیایی ابدی به کفش بیرون می چسبند
یکی دیگر از آلاینده های محیطی که کفش شما می تواند حمل کند PFA است که مخفف “پر و پلی فلوروآلکیل” است. PFA همچنین به عنوان “مواد شیمیایی ابدی” شناخته می شود زیرا می تواند در محیط و بدن شما باقی بماند. قرار گرفتن در معرض این مواد با افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان همراه است.
PFA در برخی از محصولات مصرفی و همچنین در هوا، آب و خاک یافت می شود و ممکن است در کفش یا چکمه شما نیز یافت شود زیرا چرخ دنده های مقاوم در برابر لکه یا ضد آب منبع رایج PFA هستند. مشخص نیست قرار گرفتن در معرض PFA از طریق لباس چقدر خطرناک است، اما کارشناسان می گویند که باید تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض PFA اجتناب شود.