گروه بین الملل خبرگزاری مهر – محمدرضا القائی: طی چند هفته گذشته، نام منطقه “ترانس نیستریا” به طور گسترده در رسانه ها پخش شده است. بیش از دو ماه از آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین می گذرد و درگیری در این کشور شکل جدیدی به خود گرفته است. همزمان با این رویدادها، رسانه ها در روزهای اخیر از انفجارها و حملات تروریستی در منطقه خبر داده اند که مسکو و کی یف را به همراه متحدان غربی اش به شدت حساس کرده و هر کدام روایتی متفاوت از این رویدادها ارائه می دهند. من شدم.
ترانس نیستریا در کجا واقع شده است؟
ترانس نیستریا یک منطقه مرزی به مساحت بیش از 4000 کیلومتر مربع در شرق مولداوی و در همسایگی اوکراین است که می خواهد به فدراسیون روسیه بپیوندد (مشابه آنچه مناطق دونتسک و لوهانسک در شرق اوکراین می خواهند). این منطقه در سال 1990 استقلال خود را اعلام کرد و پس از یک جنگ داخلی خونین، سرانجام در سال 1992 یک جمهوری خودخوانده جدید تشکیل داد، اگرچه این امر تاکنون توسط هیچ یک از اعضای سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده است. این منطقه هنوز عملاً بخشی از مولداوی است.
* داستان از چه زمانی شروع شد؟
در اوایل ماه جاری، یک فرمانده ارشد روسیه اظهاراتی در مورد منطقه ارائه کرد. این فرمانده تصریح کرد که هدف جدید مسکو کنترل جنوب اوکراین است که به مسکو اجازه دسترسی به ترانس نیستریا، منطقه مستقل طرفدار روسیه در مولداوی را می دهد.
مولداوی سفیر روسیه را احضار کرد و نسبت به اظهارات این مقام نظامی روسیه ابراز نگرانی کرد.
* دلیل اصلی این اظهارات چیست؟
اظهارات فرمانده کل روسیه در راستای سیاست مسکو در قبال مناطق شرقی اوکراین (دونتسک و لوهانسک) بود. همانطور که در بالا ذکر شد، منطقه ترانسنیستریا شباهت های اساسی با جمهوری های تازه تاسیس شرق اوکراین دارد.
مسکو سیاست های نئونازی و نسل کشی دولت کیف در مناطق عمدتا روسی زبان شرق اوکراین را یکی از دلایل اصلی عملیات نظامی روسیه در اوکراین عنوان کرد. غرب نیز در آغاز کار خود از همین عوامل برای تحریک مسکو استفاده کرد. انفجارها و حملات تروریستی در ترانس نیستریا قبلاً خبرساز شده است و مقامات انگشت اتهام را به سمت کیف نشانه رفته اند.
غرب چگونه روسیه را تحریک کرد؟
علاوه بر موارد فوق، خط قرمز کرملین در خصوص گسترش ناتو در شرق اروپا مورد بحث قرار گرفت. موضوع عضویت اوکراین در این اتحاد نظامی تحریکاتی را برانگیخت. اخیراً موضوع پیوستن فنلاند و سوئد به ائتلاف مطرح شده است که طبیعتاً تنش ها را تشدید خواهد کرد.
وزارت دفاع مولداوی اعلام کرده است که تهدیدی برای روسیه نیست همزمان با آغاز درگیری در اوکراین، کشورهای غربی به رهبری آمریکا شروع به ارسال سلاح های سبک و سنگین به کیف کردند. غربی ها تسلیحات و تجهیزات ویژه ای مانند استینگر شاوئر (موشک موثری که در جنگ شوروی و افغانستان نیز موثر بود) برای هدف قرار دادن هلیکوپترها و جنگنده های روسی و موشک ضد تانک جاولین به اوکراین فرستادند. تانک های روسی T-72. همچنین نباید از ارسال پهپادهای “Bayraktar” که ساخت ترکیه یکی از اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی است غافل شد.
غربی ها حتی این را هم نپذیرفتند و در همان زمان مزدوران خود را برای جنگ در اوکراین فرستادند. خبر کشته شدن یک سرباز آمریکایی در اوکراین در هفته های اخیر خبرساز شده است.
کمک‌های اطلاعاتی و لجستیکی آمریکا و غرب، اگرچه ظاهراً رد شد، اما دامنه تحریکات و درگیری‌ها در اوکراین را افزایش داد. نیویورک تایمز گزارش داد که ایالات متحده در موارد متعددی به ارتش اوکراین کمک کرده است، از جمله هدف قرار دادن رهبران روسیه در عملیات نظامی و هدف قرار دادن رزمناو روسی “مسکو” در دریای سیاه … و ….
غرب با استفاده از این اقدامات توانست اوکراین را در موقعیتی در برابر روسیه قرار دهد تا نوعی توازن قوا ایجاد کند. فرسایش جنگ و ادامه درگیری ها راه را برای اهداف دیگری هموار می کند.
سناریوی بعدی غرب برای ادامه تحریکات علیه مسکو چیست؟
در هفته‌های اخیر، روسیه بر شرق و جنوب اوکراین متمرکز شده و قصد دارد سواحل اوکراین در دریای سیاه را تصرف کند و شهرهای بزرگ این منطقه را تصرف کند. مقامات روسیه نیز اعلام کردند که پس از اشغال جنوب اوکراین برای همیشه در آنجا خواهند ماند.
اکنون این احتمال وجود دارد که به دلیل تحریکات مشابه غرب در گذشته علیه دونتسک و لوهانسک، درگیری به ترانسنیستریا کشیده شود و این همان چیزی است که ایالات متحده و دولت های غربی به دنبال آن هستند، یعنی باز شدن کشور سوم برای درگیری. این کشور قربانی این سیاست مولداوی است.
وزارت دفاع مولداوی اعلام کرد که هیچ تهدیدی از سوی روسیه علیه کیشینوف وجود ندارد. رئیس جمهور در عین حال گفت که کشورش در حال آماده شدن برای سناریوهای بدبینانه در مورد تشدید ناآرامی ها به دلیل جنگ اوکراین است.
* اختلافات به کدام سمت می رود؟
در واقع، ایالات متحده و متحدان غربی آن در حال به راه انداختن یک جنگ ترکیبی در اوکراین هستند. جنگی که در آن فرآیندهای اطلاعاتی و روانی نقش اصلی را ایفا می کنند. همانطور که رویکردها و سیاست های واشنگتن در این زمینه نشان می دهد، ایالات متحده به دنبال تحریک روسیه به استفاده از سلاح های هسته ای تا حد امکان است و این امر را با جدیت برنامه ریزی کرده است. باز بودن مولداوی برای درگیری به همین صورت تفسیر می شود.
فرسایش جنگ و ادامه درگیری ها راه را برای اهداف دیگری هموار می کند.
مسکو بارها اعلام کرده است که نیازی به استفاده از تسلیحات هسته ای در درگیری در اوکراین ندارد، اما در عین حال وزارت خارجه روسیه گفته است که غرب نباید خطرات فزاینده درگیری هسته ای در اوکراین را دست کم بگیرد.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه نیز به غربی ها هشدار داده است که هرگونه دخالت در درگیری پاسخ مسکو خواهد بود.
رویارویی آمریکا با روسیه موضوعی نیست که در دولت جو بایدن، رئیس جمهور فعلی آمریکا آغاز شده باشد. نگاهی به وقایع بیست سال گذشته در اوکراین، از انقلاب مخملی 2004 تا اعتراضات سال 2014 و الحاق کریمه به روسیه به وضعیت کنونی، همگی به سیاستی عمیقاً ریشه دار اشاره می کند که برای مدت طولانی در خط لوله بوده است. زمان.