حتماً اسم این دو جمله را شنیده اید، اما آیا از تأثیر فردگرایی و جمع گرایی بر رفتار افراد جامعه چیزی می دانید؟ جوامع بشری را می توان به دو دسته فردی و جمعی تقسیم کرد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. در این مقاله نگاهی روان شناختی به این دو جامعه می اندازیم و تفاوت های این دو جامعه را بررسی می کنیم. تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
فردیت چیست؟
فردگرایی و فرهنگ آن بر نیازها و هویت فردی افراد تاکید دارد. بر اساس این فرهنگ، انسان ها دارای آزادی و استقلال هستند. رفتارهای اجتماعی در فرهنگ فردگرایی بر اساس ترجیحات و نگرش های شخصی هر فرد تبیین می شود. فرهنگ کشورهای غربی بیشتر مبتنی بر فردگرایی است. به عنوان مثال، این کشورها جوامع فردی در نظر گرفته می شوند:
- ایالات متحده آمریکا؛
- آلمان؛
- استرالیا ؛
- ایرلند؛
- آفریقای جنوبی.
جمع چیست؟
جمع گرایی بر نیازها و اهداف جمعی تأکید دارد. در جوامع جمعی هنگام انتخاب بین نیازهای فردی و گروهی، نیازها و اولویت های گروهی انتخاب می شود و از افراد انتظار می رود که تمایلات و تمایلات فردی خود را که با اهداف جمعی همسو نیست کنار بگذارند. بیشتر جوامع شرقی جمع گرا هستند. کره جنوبی، چین و ژاپن، همراه با آمریکای لاتین، جوامع جمعی هستند.
ویژگیهای فردی
به طور کلی در جوامع فردی، فرد در نظر دیگران فردی موفق و ارزشمند، فردی قوی، متکی به خود، قاطع و مستقل تلقی می شود.
برخی از مهمترین ویژگی های فردیت عبارتند از:
- اتکا به دیگران اغلب ناپسند است.
- استقلال یک ارزش محسوب می شود.
- مقادیر منفرد بر سایر مقادیر اولویت دارند.
- مردم اغلب بر منحصر به فرد بودن خود تأکید می کنند.
- مردم در جوامع فردی بیشتر به خود متکی هستند.
- قوانین و ارزش های فردی محبوب ترین هستند.
این ویژگی ها را می توان در 4 عبارت خلاصه کرد:
- منحصر به فرد بودن
- اعتماد به نفس؛
- استقلال؛
- استقلال.
خواص جمعی
در یک جامعه جمعی به طور کلی، یک فرد ارزشمند، ایثارگر، مشترک و قابل اعتماد تلقی می شود. ویژگی های مجموعه را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
- افراد خود را بر اساس جمع می شناسند، مثلاً خود را عضو چیز دیگری می دانند;
- وفاداری به جامعه تشویق می شود.
- تصمیمات بر اساس اهداف جمعی گرفته می شود.
- سازش و تعدیل زمانی ترویج می‌شود که مشکلی به نفع بیشتر باشد.
- کار گروهی و گروهی تشویق می شود.
- حقوق جمعی بر حقوق فردی ارجحیت دارد.
تفاوت بین فردی و گروهی
فرهنگ فردگرایی همیشه با متضاد آن یعنی جمع گرایی مقایسه می شود. در یک جامعه جمعی، اغلب ممکن است از خانواده یا دوستان کمک بخواهید، اما در یک جامعه فردگرا کمتر احتمال دارد. در فرهنگ فردی، از انسان انتظار می رود که از آب گلیم بکشد.
این تفاوت ها باعث بروز رفتارهای متفاوت در این جوامع می شود. این تفاوت ها الگوهای خرید، انتخاب ها و سبک زندگی مردم را هدایت می کند.
یکی از مصادیق بارز این تفاوت، رویکردهای مختلف به سلامت و درمان است. به عنوان مثال در ایالات متحده، بیمه خصوصی که هزینه کار و تلاش را برای هر فرد پرداخت می کند، مراقبت های بهداشتی را پوشش می دهد، اما در بریتانیا یک سیستم بهداشت عمومی به نام خدمات سلامت ملی (NHS) وجود دارد که از همه شهروندان از همه فارغ التحصیلان مالیات می گیرد. خدمات مشابهی را از محل یا سطح درآمد خود ارائه می دهد.
فرهنگ تأثیر مستقیمی بر رفتار ما دارد. ویژگیهای فرهنگی هر جامعه، ارزش‌ها را با ارتباط با آنها از طریق تعریف ارزش‌ها و تنبیه رفتارهای متناقض یا تنبیه این ارزش‌ها و نادیده گرفتن آنها در بهترین حالت، پاداش می‌دهد. مطالعه تأثیرات فرهنگی بر رفتار موضوعی از روانشناسی چند فرهنگی است. در ادامه به بررسی برخی از این تفاوت ها می پردازیم.
1. هویت افراد
یکی از پدیده های جالبی که توسط این گروه از روانشناسان مورد بررسی قرار گرفته است، نحوه توصیف افراد از خود در جوامع فردی و جمعی است.
افرادی که در جوامع فردگرا زندگی می کنند تمایل دارند بر هویت مستقل خود تأکید کنند. این استقلال منجر به شکل گیری یک هویت متمایز می شود. برای مثال، در یک جامعه فردگرا، می‌توان خود را «تحلیل‌گر، دلقک و ورزشکار» توصیف کرد، در حالی که در یک جامعه جمعی، افراد اغلب خود را در نقش‌های اجتماعی معرفی می‌کنند، مانند: «من یک شوهر و یک دوست معتمد هستم. ”».
60 درصد از جمعیت کنیا، یک جامعه جمعی، خود را وابسته به نقشه های اجتماعی توصیف کردند. این نرخ برای آمریکایی ها 48 درصد بود.
2. روابط اجتماعی
طبق تحقیقات، جوامع جمع گرا از نظر اجتماعی کمتر فعال هستند. یعنی در این جوامع کمتر با غریبه ها دوستی و خانواده تشکیل می دهید. افراد در یک جامعه جمعی بیشتر از نظر اجتماعی با افرادی که با آنها رابطه نزدیک دارند، مانند در یک منطقه جغرافیایی یا از یک اصل و نسب و خانواده، مرتبط هستند.
به دلیل تنوع کمتر روابط اجتماعی، روابط در چنین جوامعی پایدارتر و قوی تر است. حفظ پیوندهای اجتماعی بین گروه های مختلف برای جوامع جمعی بسیار مهم است. بنابراین گاهی اوقات مردم باید منافع عمومی را بر نیازهای خود ترجیح دهند. مثلاً در جامعه بادیه نشین ایران که یک جامعه جمعی است، مفهومی به نام «خون کافی» وجود دارد. کافی است دختری از خانواده قاتل با پسران خانواده مقتول ازدواج کند. به این ترتیب نظم و آرامش اجتماعی بین دو طایفه یا طایفه برقرار می شود تا امیال فردی بالقوه دو نفر قربانی نشود.
در جوامع فردی تحرک اجتماعی بیشتر است و فرد می تواند آرزوهای خود را برای یافتن دوست، همسر و شریک زندگی دنبال کند تا بتواند با غریبه ها ملاقات و ارتباط برقرار کند. با این حال، این تنوع قیمتی نیز دارد. در این صورت فرد باید برای برقراری و حفظ رابطه بیشتر تلاش کند. همچنین روابط در این جامعه به اندازه جامعه گروهی پایدار نیست و احتمال جدایی و جدایی وجود دارد.
3. از شکل جمع پیروی کنید
در جوامع جمعی، افراد تشویق می شوند که اهداف و اولویت های گروهی را بر خواسته های شخصی ترجیح دهند. این در برخی تحقیقات منعکس شده است. برای مثال، محققان دریافته‌اند که در یک جامعه جمع‌گرا، افراد کمتر احتمال دارد که نظرات شخصی متفاوتی را هنگام نظرسنجی بیان کنند.
این امر حتی در حوزه اقتصادی نیز قابل مشاهده است. به عنوان مثال، در یک مطالعه منتشر شده در رشد اقتصادی، کارگران در جوامع جمعی تمایل کمتری به خلاقیت و ایدئولوژی داشتند. آنها ترجیح می دهند کارها را به روش معمول انجام دهند.
تو بگو
نظر شما در مورد این دو فرهنگ چیست؟ کدام یک را ترجیح می دهی؟ به نظر شما جامعه ما بیشتر به کدام سمت گرایش دارد؟