خلنو مرتفعترین کوه استان تهران، مکانی بدیع برای کوهنوردی و تفریح است، البته اگر مورد خدشهای مشتریان قرار نگیرد.
شاید خیلی ها قله دماوند را بلندترین نقطه استان تهران بدانند، کوهی که نماد کشورمان است و نه تنها مرتفع ترین نقطه کشور بلکه مرتفع ترین آتشفشان آسیاست. همه اینها درست است، اما دماوند در ادارات استان مازندران قرار دارد و بلندترین نقطه تهران قله چلنو است.
آخر هفته فرصت خوبی بود تا برای فرار از گرد و غبار پایتخت در دامنه این کوه پناه بگیریم. هنوز به رنگ و گرمای خورشید توجه نشده بود که کوله پشتی هایمان را برداشتیم و به سمت خیابان وشم حرکت کردیم. حدود 40 کیلومتر با پارک وی فاصله داشتیم و پس از عبور از وشم به روستای لالان (لالون) رسیدیم.
در ابتدای مسیر کوهنوردی، نکته قابل توجه ساخت و سازهای غیرقانونی در حاشیه رودخانه بود که به نظر می رسید هر روز بر آن افزوده می شد و گاه با کشیدن دیوار بین گذرگاه و رودخانه، بستر رودخانه را به ملک شخصی تبدیل می کرد.
بعد به سمت لوله بزرگی رفتیم که آب چشمه به رودخانه می ریزد، بطری آب را خالی کردیم و بطری را با آب چشمه خنک و گوارا پر کردیم.
از آن زمان، تلفنهای همراه دیگر آنتن نمیدهند و ما در هوای صاف و آفتابی راه خود را به دور از فناوری ادامه دادهایم. شیب مسیر خوب بود و عبور از مسیر پشتی سخت نبود، اما در برخی موارد مجبور بودیم از مسیر رودخانه عبور کنیم و سعی کنیم از صخره های بستر رودخانه عبور کنیم و خیس نشویم، فایده ای نداشت و در نهایت مجبور شدیم عبور کنیم. آب.
روده های مارپیچی که از برف های قله سرچشمه می گیرند. عمق آب نسبت به سال های گذشته و در جاهایی که عرض رودخانه بیشتر بود کمتر بود. عمق آب به 15 سانتی متر نمی رسید و با کاهش عرض رودخانه، عمق آب به حدود نیم متر می رسید.
هر چه به پشت نزدیکتر باشد، تیغ روشنتر میشود و کرم ضد آفتاب و لباسهای آستینبلند مواردی بودند که سرپرست و مدیر بیشتر روی آن تمرکز میکردند.
گون، گلپر، زنبق، شقایق، زرشک، گزنه، ریواس و … گیاهان این منطقه جلوه زیبایی به طبیعت می بخشیدند، البته دیده می شد که مردم سبدهای خود را از این گیاهان پر می کردند و باعث آسیب به طبیعت و انقراض می شدند. .
هر چه بالاتر می رویم، برف بیشتری در مسیر ظاهر می شود. برف سخت، خاکستری و غبارآلود که از آب میبارد و به رودخانه اضافه میشود. در هسته برف حفره هایی ایجاد شده که در زیر آنها آب رودخانه به قطر یک متر دیده می شود و منظره ای چشم نواز را ایجاد می کند.
کوهنوردان حرفه ای در سراشیبی اسکی می کردند و در گفتگوی کوتاه از بارش برف سنگین در ارتفاعات مناسب برای اسکی خبر دادند. البته به دلیل بارش برف ساعت اسکی صبح زود بود و آن زمان برای اسکی خطرناک بود.
پس از حدود چهار ساعت کوهپیمایی و عبور از آبشار جذاب به چشمه تیلچاب رسیدیم. آب آن اگرچه قابل شرب است اما طعمی تلخ و نامطبوع دارد. با ادامه مسیر و رسیدن به بالای چلنو در ارتفاع ۴۳۷۵ متری، تقریباً یک روز دیگر بود که از ادامه مسیر خودداری کردیم. پس از استراحتی کوتاه تا بهار و تجدید، به سمت پایین قله حرکت کردیم.
سرانجام مسیری را که شروع کرده بودیم ساعت 9 صبح ساعت 16 به پایان رساندیم. یک سرگرمی سرگرم کننده اما جذاب با یک کتونی، یک جفت لباس ورزشی و یک گرمکن، مقداری نان و پنیر برای صبحانه و مقداری نان و تخم مرغ یا کاکائو برای ناهار، بدون اینکه هزینه زیادی صرف کنید. این یک ورزش و در عین حال یک سرگرمی بود که برای یک تعطیلات آخر هفته در دل طبیعت کاملاً مناسب بود.
ts