توسعه حسگر پوشیدنی برای مصارف نظامی و محیطی

به گزارش ایسنا به نقل از تیان، محققان به سرپرستی Huanyu “Larry” Cheng، دانشیار مهندسی و مکانیک در Penn State، طرح‌های حسگر خود را بر اساس مدل‌های قبلی منتشر کرده‌اند که نتایج آن در مجله ACS Applied Materials and Interfaces منتشر شده است. پست شده اند.

این حسگرها در زیر بینی قرار دارند تا دی اکسید نیتروژن در تنفس را کنترل کنند و همچنین می توانند تعریق را کنترل کنند. اتصال مستقیم سنسور به پوست، بر خلاف نمونه گیری خون، امکان نظارت مداوم و طولانی مدت بر گاز را فراهم می کند.

چنگ توضیح داد: «اگرچه سنسورهای مشابهی وجود دارد، اما تفاوت اصلی با این طراحی جدید توانایی آن در نظارت بر تنفس است.

او می‌گوید: موادی که معمولا برای ساخت حسگرهای گاز استفاده می‌شوند، انعطاف‌پذیر هستند، اما متخلخل نیستند. تجمع رطوبت آب از سطح پوست روی آن می تواند باعث تحریک یا آسیب به سطح پوست شود. ما باید مطمئن شویم که این دستگاه می تواند متخلخل باشد تا رطوبت بدون تجمع از آن عبور کند.

محققان حسگرهای جدیدی را با استفاده از روشی به نام “نوشتن مستقیم لیزری” توسعه داده اند.

چنگ می گوید: «این روش شبیه «تولید افزودنی» است زیرا آسان و ارزان است و لیزرها به طور گسترده ای در دسترس هستند. این فرآیند قوی، نسبتا سریع است و می تواند به تولید در مقیاس بزرگ گسترش یابد.

چنگ و تیمش ماده ای به نام پلیمرهای بلوک را با رزین ترکیب کردند تا حسگرهای متخلخل ایجاد کنند.

چنگ می گوید این حسگر می تواند شرایطی مانند COPD را که توسط دی اکسید نیتروژن ایجاد یا تشدید می شود، نظارت کند. وی خاطرنشان کرد: اگرچه این حسگرها به طور خاص برای تشخیص دی اکسید نیتروژن طراحی شده اند، اما می توانند انواع گازها و شاخص های حیاتی مانند سطح گلوکز خون را برای نظارت بر دیابت یا شناسایی خطرات در محیط های صنعتی شناسایی کنند یا در جنگ مورد استفاده قرار گیرند.

وی افزود: این حسگرها همچنین می توانند در نظارت بر گازهای اطراف مفید باشند. ما می توانیم کیفیت هوا را کنترل کنیم و بیماران را از خطرات احتمالی آلودگی بیش از حد وسایل نقلیه آگاه کنیم. سپس، آنها می توانند از این اطلاعات برای جلوگیری از حضور در مناطق خاص در روزهای خاص استفاده کنند.

انتهای پیام