شواهد نشان می دهد که آب در مریخ که اکنون یک سیاره سرد و خشک است، بیش از آنچه فکر می کردیم در این سیاره جریان داشته است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، دانشمندان مدتها بر این باور بودند که مریخ در حدود 3 میلیارد سال پیش در دوره هسپرین آب داشته و سپس بخش زیادی از آب خود را از دست داده است. اما یک مطالعه جدید شواهدی از فعالیت آب در این سیاره را در حدود 700 میلیون سال پیش نشان می دهد، که معمایی جدیدی در مورد سیاره سرخ و تاریخچه آن ارائه می دهد.
مطالعه جدید بر اساس داده های ارابه جورونگ چین است. فضانورد ژرونگ بخشی از ماموریت تیان‌ون-1 است که در ماه مه 2021 روی مریخ فرود آمد. دانشمندان از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط مریخ‌نورد در 92 روز اول روی مریخ در محل فرود آن، Utopia Planetia استفاده کردند.
یانگ لیو، محققی در مرکز ملی علوم فضایی (NSSC) که توسط آکادمی علوم چین (CAS) حمایت می شود، و همکارانش داده های سه ابزار مختلف فضانورد جورونگ را تجزیه و تحلیل کردند.
این ابزارها مواد معدنی را مورد مطالعه قرار دادند که به گفته این تیم، نشان داد که مقادیر زیادی آب حدود 700 میلیون سال پیش در مکانی که دانشمندان قبلاً تصور می کردند خشک است وجود داشته است.
اوا شیلر، دانشمند سیاره‌شناسی در Caltech که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت: “این یک کشف بسیار جالب است.” ما شواهد بسیار کمی از سیستم‌های آب مایع «تازه‌شده» در مریخ داریم، اما ابزارهای Gerung مولکول‌های آب محبوس‌شده در سنگ‌ها را نشان دادند که بسیار جالب‌تر و متفاوت‌تر از سایر محیط‌های حاوی آب مشاهده‌شده قبلی هستند. این بدان معنی است که اشکال خاصی از مواد معدنی حاوی آب در دوره های زمانی بسیار جدیدتر از آنچه قبلاً در سایر مطالعات علمی تصور می شد تشکیل شدند.
ناسا همچنین فضانوردانی را به مکان‌های باستانی مریخ فرستاد که قدمت آن به دوران نوسیان یعنی بیش از 3.7 میلیارد سال پیش بازمی‌گردد. جورونگ فقط یک مریخ نورد در مریخ نیست، بلکه مجموعه ای قدرتمند از ابزارهایی است که در حال کاوش در مکان های زمین شناسی اخیر برای ایجاد فرصت های جدید برای مطالعه مریخ هستند.
شیلر می‌گوید: «یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید کشف کنیم، و من مشتاقانه منتظر آن هستم، گستردگی این مواد معدنی است. آیا آنها معمولا در این “سنگ های کوچک” یافت می شوند؟
در طول بیش از 350 روز مریخ، جورونگ حدود 1.24 مایل (2 کیلومتر) را طی کرد و طیف گسترده ای از ساختارها را در طول سفرهای خود تجزیه و تحلیل کرد.
نتایج این مطالعه روز گذشته در مقاله ای در مجله Science Advances منتشر شد.
انتهای پیام