پرخاشگری کوچک رفتارهایی که فکر نمی کنیم آزاردهنده باشند

“شما باید بیشتر لبخند بزنید.” “چرا مثل بقیه رفتار نمیکنی؟” “آیا می توانم موهایت را لمس کنم؟” اینها تنها بخشی از نرم افزارهای تعیین هدف بتا هستند که می توانیم در طول روز از آنها استفاده کنیم. گرچه به آن ریز پرخاشگری می گویند، اما خیلی کم نیست و آسیب های جدی به افراد وارد می کند. بعداً در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد. با ما بمان

پرخاشگری دقیق چیست؟

طبق تعریف، پرخاشگری جزئی شامل رفتارهای کلامی و غیرکلامی می شود که اثرات طولانی مدت دارند و ممکن است منجر به قضاوت و انزوا شوند. زمانی که فردی ارزش و احترام کافی از محیط اطراف دریافت نمی کند یا قربانی تبعیض نژادی و جنسیتی می شود، یعنی این رفتارها را تجربه می کند. ممکن است فرد پس از مدتی به این رفتارها عادت کند، اما در درازمدت سلامت روان او آسیب زیادی می بیند.

اصطلاح میکرو تهاجم از چه زمانی ابداع شد؟

در سال 1970، دکتر چستر پیرس، روانپزشک هاروارد، از این اصطلاح برای توصیف توهین و تبعیض هایی که سیاه پوستان به طور روزانه تجربه می کنند، استفاده کرد. چستر معتقد است که این تجربیات در طول زمان تأثیر عمیقی بر سلامت روحی و جسمی فرد می گذارد.

در سال 2007 دکتر درالد وینگسو، استاد دانشگاه کلمبیا، با کمک گروهی از جامعه شناسان، این رفتارها را بررسی و دسته بندی کرد تا تأثیر پرخاشگری ظریف بر رنگین پوستان را تأیید کند و در سال 2016 نحوه رفتار با دانش آموزان رنگین پوست را تأیید کند. وینگسو تحقیقات خود را گسترش داد تا به گروه های مذهبی، افراد دارای معلولیت و افرادی که مورد تجاوز قرار گرفته بودند برسد. درک تأثیر ریز تهاجم و فرهنگ سازی در محیط کار، بسیاری از سازمان ها را بر آن داشته است تا در زمینه حذف تهاجم خرد در سازمان خود تلاش کنند.

وقتی در مورد پرخاشگری خرد می گوییم، تصور می شود که اثرات آن جزئی و گذرا است، اما تحقیقات نشان می دهد که تهاجم خرد به اندازه پرخاشگری مؤثر و مخرب است. بر اساس مطالعات، اثرات کلی پرخاشگری جزئی به حدی زیاد است که می تواند هنجارها یا سبک زندگی روزمره گروه خاصی از افراد را مختل کند. وینگسو اصطلاح «رفتارهای انکار» را جایگزین بهتری می‌داند.

انواع پرخاشگری های کوچک

اغلب این رفتارها ریشه در نگرش ها و باورهای ما دارند و فراتر از آگاهی و قدردانی ما هستند. نگرش ها و باورهای ما در خانواده بر اساس کلیشه های نژادی، سنی، جنسیتی و قومیتی شکل می گیرد. به گفته سو و همکارانش، پرخاشگری جزئی به 4 دسته تقسیم می شود که در ادامه به بررسی هر کدام می پردازیم.

1. پرخاشگری لفظی جزئی

بارزترین اشکال پرخاشگری کوچک، تحقیر کلامی و توهین رفتاری مستقیم است. در این حالت، افراد عمداً از توهین برای توهین و تحقیر دیگران استفاده می کنند و رفتارهای اجتنابی و تبعیض آمیز عمدی انجام می دهند.

الفاظ توهین آمیز و بی اعتنایی عمدی به افراد نمونه های مخربی از پرخاشگری جزئی مستقیم کلامی است. از نمونه های رایج این گونه رفتارها می توان به طنز نژادی و تمسخر افراد دارای معلولیت اشاره کرد. افرادی که از این شوخی ها لذت می برند، رفتار خود را با این جمله توجیه می کنند: «این فقط یک شوخی است».

2. پرخاشگری جزئی غیرکلامی

ریزه های توهین آمیز همیشه کلامی نیستند و گاهی از طریق رفتار یا زبان بدن منتقل می شوند. چند نمونه عبارتند از:

• ردیابی افراد در فروشگاه به طور پیش فرض برای جلوگیری از سرقت؛
• طرد عمدی
• عدم توجه به تماس چشمی
• برگزاری جلسات مغایر با اعتقادات مذهبی گروهی خاص؛
• سفارش غذا بدون توجه به ناتوانی های تغذیه ای افراد؛
• پروژه های بهتر را به دیگران اختصاص دهید و افراد خاص را نادیده بگیرید.

3. تحریف تجربیات افراد

سومین نوع پرخاشگری خرد، نادیده گرفتن و کوچک شمردن تجربیات دیگران است. افراد مبتلا به پرخاشگری کوچک سعی می کنند تجربه شخصی دیگران را نادیده بگیرند یا آن را کوچک جلوه دهند. فرض کنید شخصی در مورد تجربیات خود صحبت می کند که ناگهان فردی برای بیان تجربیات خود صحبت را قطع می کند. به نظر می رسد اکثر مردم این تجربه را دارند و حداقل یک بار در محل کار یا مدرسه برایشان اتفاق افتاده است.

4. پرخاشگری جزئی غیر مستقیم

در این نوع پرخاشگری های کوچک، کلیشه های نژادی و فرضیات متعصبانه منجر به رفتار بی ادبانه می شود. شعور گروه خاصی نادیده گرفته می شود و رعایت اخلاق از بین می رود. اگر ظاهر، نژاد یا زبان مادری مشابه دیگران نداشته باشند، از گروه های اجتماعی کنار گذاشته می شوند. این رفتارها کمترین مشکلی است که با آن مواجه می شوند. انجام این رفتارها ممکن است ناخودآگاه به نظر برسد، اما متأسفانه از دست دادن هوشیاری از اثرات مخرب و منفی آنها بر سلامت روان افراد نمی کاهد.

تأثیر پرخاشگری کوچک بر سلامت جسمی و روانی

قرار گرفتن در معرض پرخاشگری جزئی یک عامل استرس زا است. افزایش اضطراب منجر به فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی و ترشح هورمون هایی مانند کورتیزول می شود. پرخاشگری خرد در طول زمان منجر به افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات خواب می شود. مهمترین تأثیری که بر سلامت روان افراد می گذارد، ایجاد رفتارهای ناسالم مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و پرخوری است.

در سال 2015، مطالعه ای برای بررسی رابطه بین پرخاشگری و افکار خودکشی در 405 دانشجوی اقلیت قومی در دانشگاه بزرگ میدوسترن انجام شد. طبق تحقیقات، زمانی که دانش آموزان پرخاشگری جزئی بیشتری را تجربه می کنند، افکار خودکشی در آنها برجسته تر می شود. سپس مطالعه دیگری که بر روی 506 بزرگسال از گروه‌های قومی مختلف انجام شد، نشان داد که افزایش پرخاشگری نژادی نسبی تأثیر قابل‌توجهی بر سلامت روان افراد دارد و علائم افسردگی، اضطراب و نگرش منفی به زندگی را افزایش می‌دهد. تصور کنید مردم هزاران بار در روز انواع پرخاشگری های کلامی و غیرکلامی را تجربه می کنند. اگرچه نیش پشه کوچک است و به نظر نمی رسد تأثیر زیادی داشته باشد، اما اگر همزمان به تعداد زیادی از آنها حمله کنیم، نگران می شویم.

پرخاشگری میکروسکوپی در محیط درمانی

وقتی افراد وارد یک محیط درمانی روان گرا می شوند، وضعیت متفاوت است. یک رابطه موفق درمانگر و بیمار بر پایه اعتماد متقابل بنا شده است. تصور کنید جهت گیری ذهنی درمانگر باعث ایجاد احساسات منفی در بیمار شده و اعتماد بین آنها را از بین می برد. یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که از هر سه بیمار هندی مبتلا به دیابت، یک نفر توسط درمانگر خود پرخاشگری جزئی را تجربه کرده و علائم افسردگی، حملات قلبی و بستری شدن در بیمارستان به مرور زمان افزایش یافته است. این نشان می دهد که با وجود پرخاشگری اندک، نه تنها رابطه دوستانه ای بین درمانگر و بیمار شکل می گیرد، بلکه سلامت جسمی و روانی بیمار نیز به خطر می افتد.

شایع ترین نوع ریز پرخاشگری در محیط درمانی با بیمارانی با گرایش های جنسی متفاوت همراه است. سوء تفاهم و ارتباط ضعیف آنها با درمانگر منجر به استفاده بیش از حد از دخانیات، مواد مخدر و الکل می شود. به گفته دکتر کلهورن، ایده های جامعه و فرهنگ در طول تاریخ ریشه در پزشکی دارد. پزشکی با مرگ و زندگی مرتبط است و باید خنثی باشد.

نحوه برخورد با پرخاشگری جزئی در محل کار

درک ماهیت دقیق رفتارهای پرخاشگرانه یا طرد کننده برای ایجاد آگاهی و همدلی در محل کار بسیار مهم است. برای کنترل بهتر پرخاشگری کوچک، باید آن را تشخیص دهید. همه ما می دانیم که تبعیض نژادی برای اعضای گروه غیرقابل قبول است، اما ما اغلب از طریق حمله جزئی عمدی و غیرعمدی به همکارانمان صدمه می زنیم. برای حل این مشکل، با مردم صحبت کنید و بپرسید که چرا رفتار دوستانه دارند. اگر این مکالمه جواب نداد، از دو روش زیر استفاده کنید.

1. از مدیران میانی کمک بگیرید

برای دستیابی به نتایج بهتر از مدیران میانی و مدیران منابع انسانی کمک بگیرید. مدیران میانی و مدیران منابع انسانی وضعیت را بررسی می کنند، علت اصلی این رفتار را پیدا می کنند و مشکل شما را برطرف می کنند.

اگر خود رئیس مرتکب پرخاشگری کوچک شود چه؟

اگر مدیران تلاش های شما را درک نمی کنند و فرصت های شغلی مهم همیشه در اختیار افراد خاصی است، مذاکره کنید. صحبت در مورد نکات منفی با مدیران، آنها را نگران می کند و ریسک زیادی می کند، اما مدیرانی که به فکر ایجاد یک تیم منسجم و موفق هستند، قدردان صداقت شما خواهند بود.

اگر مکالمه جواب نداد و چیزی تغییر نکرد، داوطلب شوید تا دوباره با مدیر خود صحبت کنید و در مرحله بعد از مدیر منابع انسانی کمک بگیرید. گزارش رفتار تبعیض آمیز بخشی از مسئولیت اخلاقی ما در محل کار است. در نهایت، اگر تلاش های شما برای گزارش و پیگیری رفتار مدیران ناموفق بود، وقت آن رسیده است که محیط کاری خود را تغییر دهید.

2. مراقب قربانیان تهاجم ساده باشید

پرخاشگری خرد در محیط کار بیشتر دیده می شود، بنابراین می توانید با قدردانی از افرادی که در معرض این رفتارها هستند، به راحتی مشکل را برطرف کنید. به کاهش آسیب های پرخاشگری جزئی در محل کار، درگیر شدن در کار و موافقت و گوش دادن به عقاید آنها کمک می کند.

پرخاشگری کوچک در زندگی شخصی

تکرار مداوم پرخاشگری های کوچک در محل کار در زندگی شخصی شما نیز منعکس می شود. برای مقابله با اثرات منفی پرخاشگری های کوچک، سعی کنید با افراد صحبت کنید و از آنها بپرسید که چرا حرفه ای عمل می کنند یا رفتار می کنند. شما در طول روز با افرادی با رفتارهای پرخاشگرانه کوچک روبرو نمی شوید، اما وقتی در مورد رفتار آنها صحبت می کنید، متوجه می شوید که پرخاشگری کوچک و کلیشه های قدیمی آنها ناخودآگاه است.

چند نمونه از پرخاشگری جزئی

1. فعال بودن با وجود ناتوانی قابل تحسین است

اگر همکار شما معلولیت دارد، به او نگویید که چقدر الهام بخش است. افراد دارای معلولیت اغلب در طول روز پرخاشگری جزئی را تجربه می کنند، اما آنها مانند همکاران خود کار می کنند و موفق می شوند. طوری با او رفتار کنید که انگار هیچ تفاوتی با شما ندارد.

2. تلفظ اسمت خیلی سخته

با گفتن این جمله به همکارتان می گویید فرهنگ زبانی او مناسب نیست و نامش ارزش یادگیری ندارد. اگر نمی توانید نام همکار خود را تلفظ کنید، کمک بخواهید.

3. آیا تا به حال با اینستاگرام کار کرده اید؟

تبعیض سنی یک مشکل جدی برای افراد مسن در محل کار است. جوانان فکر می کنند با اصطلاحات و ابزارهای جدید آشنا نیستند و ممکن است رفتار آنها تحت تأثیر قرار گیرد.

4. خب رک و پوست کنده فکر می کنم…

الیزابت ایمز، معاون بازاریابی در موسسه آنیتا بورگ، نادیده گرفتن زنان را بزرگترین تهاجم خرد در محیط کار می داند.

تحریم سخنرانی زنان توسط مردان یک پدیده جهانی است. زنان در سراسر جهان چندین بار در طول روز و هفته این رفتار را تجربه می کنند. بدترین قسمت این تجربه زمانی است که پس از وقفه، مردها ایده خود را تکرار می کنند و مورد تایید زیادی قرار می گیرند.

– مجله نیویورک تایمز

چگونه از تاثیر منفی ریز تهاجم جلوگیری کنیم؟

آموزش گروهی و آموزش افراد با سوگیری ها و رفتارهای خرد پرخاشگرانه ابزاری موثر برای مقابله با این رفتارها است. همانطور که تحقیقات نشان می دهد، پرخاشگری جزئی اثرات منفی و مخربی بر سلامت روحی و جسمی افراد دارد، اما مطالعه و آموزش نقش مهمی در بهبود وضعیت دارد. مکانیسم هایی وجود دارد که به وسیله آنها می توانیم این مسائل حیاتی را در نظر بگیریم. هر چه بیشتر به این مشکل به چشم مسائل قابل حل نگاه کنیم، بیشتر می توانیم برای خنثی کردن آن مطالعه کنیم.

تجربیات خود را برای ما بنویسید

ممکن است در زندگی شخصی یا محل کار خود پرخاشگری کلامی و غیرکلامی را تجربه کرده باشید. پرخاشگری میکروسکوپی معمولا بیشتر در محل کار یا در گروه های اجتماعی رخ می دهد. لطفاً در مورد تجربیات خود در مورد پرخاشگری کوچک برای ما بنویسید و به ما بگویید که چگونه با آن برخورد می کنید.

منابع دیگر: businessinsider.com